aramak
bulmak için mi
tamamlanmak için mi
boşluğu dolduruyorum sanıyorsun
ama sadece onu takip ediyorsun

bir adım uzaklaşsan belki göreceksin
ama gözlerin sımsıkı kapalı

her şeyi görüp duyup biliyor ama
kendine inanmıyorsun

gözlerin sımsıkı kapalı
tesadüfen açarım da bir aynaya denk gelirim diye korkuyorsun

eylemsizlik prensibi üzerine

üçüncü dünya savaşı'nın ilk gecesiydi
insanlık genel olarak nasibini almamıştı
laktozsuz sütle hazırlattığım kahveme krema ekletmem gibi,
tutmuyordu hiçbir şey birbirini
edilgen fiiller kendi aralarında sevindiler
güneş tutulmuştu
-savaşın üzerinde boylu boyunca-
aynı benim gibi

gezegenler sanki kendiliğinden halledecekti her şeyi,
herkes sadece kendi yörüngesinde gezinmeseydi

dünyanın ortasında duruyordum öylece
-savaşın üzerinde boylu boyunca-
sanıyordum ki o döndükçe olacak bir şeyler
meğer gezegenler kendiliğinden halletmiyormuş hiçbir şeyi.
yerçekimine bile kızabilirdim
neden üzerindeki kuvveti,
bana doğru değil de gezegenin merkezineydi?
edilgen arzular duyuyordum
sevilmek gibi
sanıyorum ben de en az insanlık kadar
nasibimi almamıştım.

beni ancak laktozsuz sütle hazırlanmış kremalı kahve paklardı artık bu saatten sonra
kapitalizm çökmeye karar vermeden hemen önce