"Sürekli hikaye anlatan insanlar hikaye olur."
http://www.youtube.com/watch?v=xr_DgBlHLiM

15'miş.

Biz hayal gücü geniş olanlar, ömrümüz boyunca karanlıktan korkmaya devam edeceğiz.

14.

"Sanırım o zaman boğulmuş sayılıyorsun."

- Yani?
- "Yani" mi?

4 duvarı da formüllerle kaplı bir odanın tam ortasında oturuyorlardı.
Eski iki koltuk gibi.
Odada onlardan başka eşya yoktu.

- Bütün bu formülleri kafama nasıl koyacağımı bilmiyorum.
- Yine de 1,5 litrelik su içerek intihar edemezsin.
- Ah, evet edebilirim. Şişeyi kafama diker ve nefessiz kalana kadar içerim. Sonra zehir yavaş yavaş vücuduma yayılmaya başlar ve...
- Su, seni öldürmez.
- NE? GERÇEKTEN Mİ? BURUN DELİKLERİMDEN GİRİP AKCİĞERLERİME DOLSA BİLE Mİ?!

13.

- Ben sadece şey olmaya çalışıyorum. Şey... Kendim.
- Ah! Ciddi misin? Sence deliren onca insan "kendi" olmayı bir kenara bırakıyor yani, öyle mi?
- ...
- Kendi kendine konuşuyorsun.
- Kendi kendime konuşmuyorum.
- Peki ne yapıyorsun?
- Kafamı kaşıyorum?

12.

Herkes bitiyordu işte. Sonuçta şu dünyada ben bile sonsuza kadar sürmüyordum.